Jeśli kupujesz drukarkę 3D, być może zastanawiałeś się nad wyborem modelu typu open source od firmy, która mocno opiera się na tej filozofii. Chociaż zrozumiałe jest, że drukarki typu open source mogą wydawać się najlepszym wyborem, nie zawsze jest to decyzja czarno-biała.
Oto, co sprawia, że drukarka jest oprogramowaniem typu open source i dlaczego powinno Cię to zainteresować.
Niektóre drukarki 3D są w pełni open source
Drukarka 3D typu open source to urządzenie, w przypadku którego wszystkie lub niektóre materiały wymagane do stworzenia drukarki oraz oprogramowanie, które ją napędza, są dostępne bezpłatnie do pobrania, zbudowania i dostosowania według własnego uznania. Daje także swobodę wyboru oprogramowania sprzętowego, oprogramowania używanego do inicjowania wydruków i ogólnego projektu.
Zwykle przybiera to formę ogólnodostępnych planów publikowanych w Internecie. Oprócz plików CAD do pobrania i wydrukowania można również znaleźć listę łatwo dostępnych i niedrogich, gotowych części (takich jak śruby, wkręty i nakrętki), aby montaż był tak prosty, jak to tylko możliwe.
Filozofia ta umożliwia „wydrukowanie własnej drukarki” (oczywiście pod warunkiem, że masz dostęp do sprzętu), konserwację poprzez drukowanie części zamiennych, dostosowywanie części sprzętu i oprogramowania, a nawet modernizację w miarę postępów w tworzeniu lepszych projektów. Możesz wybrać oprogramowanie, którego chcesz używać, i w dużym stopniu dostosować sposób działania drukarki w sposób, na który zablokowane drukarki komercyjne mogą nie pozwalać. Możesz także „rozwidlać” elementy drukarki, niezależnie od tego, czy jest to projekt, czy oprogramowanie, aby stworzyć własne projekty.
Żadna dyskusja na temat drukarek 3D typu open source nie byłaby kompletna bez wspomnienia RepRap (poniżej). Projekt RepRap, skrót od replikacji szybkiego prototypu, pojawił się w 2004 roku z wizją stworzenia samoreplikującego się producenta, taniego w budowie i ogólnodostępnego w Internecie na podstawie Powszechnej Licencji Publicznej GNU.
W następnych latach powstało wiele innych projektów w pełni open source, takich jak Projekt Vorona, Inżynieria załącznikaI Sowol (między innymi).
Inne drukarki komercyjne w dużym stopniu opierają się na filozofii open source
Niektóre z największych nazwisk w branży druku 3D są silnie powiązane z projektami typu open source, a dwa duże przykłady to Creality3D i Prusa. Obejmuje to dwie najpopularniejsze drukarki na świecie, Creality 3D Ender-3 I Prusa i3.
Zwłaszcza Prusa i3 (i kolejne jej warianty) bazuje na oryginalnym projekcie RepRap i w połowie 2010 roku szybko stała się jedną z najczęściej używanych drukarek 3D na świecie. Filozofia open source przenika wszystkie kolejne projekty Prusa, w tym nowoczesne produkty, takie jak załączony Core One i nieco tańszy MK4S.
Oznacza to, że Prusa utrzymuje repozytoria GitHub wraz z dokumentacją, jednocześnie udostępniając części do swoich drukarek w swoim repozytorium modeli Materiały do druku. Prusa jest również odpowiedzialna za oprogramowanie fragmentatora typu open source w postaci PrusaSlicer, które powstało jako projekt o nazwie Slic3r od społeczności RepRap. Slic3r został rozwidlony przez Prusa i chociaż oba projekty współistnieły, wersja Prusa ostatecznie stała się bardziej popularną opcją.
- Zbuduj objętość
-
250 x 210 x 220 mm
- Szybkość drukowania
-
170 mm/s
Drukarka 3D Prusa MK4S to jedna z najbardziej znanych i lubianych drukarek 3D na rynku. Jako jedna z głównych firm stojących za inicjatywą druku 3D typu open source, Prusa MK4S nadal obsługuje oprogramowanie i oprogramowanie sprzętowe typu open source, podczas gdy inne firmy tworzą własne alternatywy o zamkniętym kodzie źródłowym. Jako wersja klasycznej drukarki 3D Prusa na rok 2025 otrzymasz wszystkie nowoczesne udogodnienia, w tym szybkie i niezawodne drukowanie, łatwą konfigurację i sprawdzoną niezawodność Prusa.
Jak na ironię, Bambu Studio Bambu Labs opiera się na oprogramowaniu Prusa Slicer, choć od tego czasu firma wprowadziła znaczące zmiany i wdrożyła własne, zastrzeżone funkcje. Mimo to Bambu Studio jest również oprogramowaniem typu open source.
Chociaż Prusa sprzedaje drukarki gotowe do druku i w pełni zmontowane, sprzedaje również swoje drukarki w formie zestawów. Jest to idealne rozwiązanie dla każdego, kto chce zdobyć bardziej dogłębną wiedzę na temat konserwacji i wprowadzania zmian w swojej drukarce za pomocą części zamiennych (w tym tych, które można samodzielnie wydrukować). Pozwala także zaoszczędzić pieniądze na cenie nowej drukarki, wymieniając określone części w celu uzyskania bardziej spersonalizowanego doświadczenia.
Drukarki o zamkniętym źródle rezygnują ze swobody w zamian za przyjazność dla użytkownika
Nie trzeba dodawać, że drukarki typu open source nie są jedynym rozwiązaniem. Niektórzy będą rozważać jedynie drukarkę, której filozofia jest zgodna z ich własną, dla innych najwyższym priorytetem jest usunięcie barier wejścia, które mogą sprawić, że drukowanie 3D będzie bardziej frustrujące.
To pokazuje różnicę między firmami takimi jak wspomniana Prusa i Bambu Studio. Ta ostatnia zyskała sławę dzięki swoim rozsądnym, gotowym do druku drukarkom 3D, które ułatwiają drukowanie. Dzięki drukarce Bambu Labs będziesz drukować w ciągu 15 minut od włączenia urządzenia i nie jest wymagany montaż.
Największymi sukcesami Bambu Labs są A1 i A1 mini, dwie niedrogie drukarki z otwartym łóżkiem, które osiągają agresywną cenę i są przeznaczone dla tych, którzy nie chcą poświęcać mnóstwa pieniędzy ani miejsca na swoje hobby. Są to urządzenia typu plug-and-play, które opierają się na zastrzeżonym oprogramowaniu o zamkniętym kodzie źródłowym. Chociaż z technicznego punktu widzenia można modyfikować oprogramowanie sprzętowe w drukarce typu open source, nie można tego zrobić w modelu Bambu Labs, ponieważ kod źródłowy nie jest dostępny.
Nie musi to koniecznie oznaczać, że drukarki Bambu Labs będą bardziej restrykcyjne pod względem użyteczności; nie jesteś przywiązany do konkretnej marki żarnika ani nie możesz drukować określonych modeli. Chociaż technicznie może się to zmienić, jest to mało prawdopodobne. W takim przypadku bycie przywiązanym do tego, co Bambu Labs uzna za najlepsze, może wydawać się niepotrzebnym ograniczeniem, czego nie robiłaby drukarka typu open source.
Pomyśl o porównaniu komputera Apple z komputerem, który sam zbudowałeś. Na komputerze Mac możliwości działania są nieco ograniczone, a rozpoczęcie wymiany komponentów i instalowanie różnych systemów operacyjnych jest znacznie trudniejsze. To powiedziawszy, Apple nie blokuje programu ładującego komputera Mac, co sprawia, że projekty takie jak Asahi Linux jest to możliwe, a ogólne wrażenia z użytkowania komputera Mac są dla wielu korzystne dla wielu użytkowników ze względu na podejście „po prostu działa”.
Dla porównania, możesz zainstalować dowolną wersję Linuksa na samodzielnie zbudowanym komputerze, wymienić kartę graficzną lub dodać pamięć RAM według potrzeb i stworzyć spersonalizowane i wysoce spersonalizowane środowisko użytkownika. Aby w pełni wykorzystać tę swobodę, możesz potrzebować nieco większej wiedzy technicznej, a cena może nie być tego warta, jeśli wolisz po prostu zainstalować kilka aplikacji i żyć z ograniczeniami.
Cokolwiek zrobisz, prawdopodobnie powinieneś się z tym pogodzić nie ma idealnej drukarki 3D (gdyby tak było, wszyscy po prostu kupilibyśmy ten). Nowy w tym hobby? Odśwież swoje słownictwo dotyczące drukowania 3D.
